İYİ PARTİ GRUP BAŞKANVEKİLİ BUĞRA KAVUNCU’DAN ÇAĞRI

İYİ Parti Grup Başkanvekili Buğra Kavuncu, Serap Belovacıklı’nın sorularını yanıtladı.

Terör örgütü temsili silah bırakma töreni gerçekleştirdi. İyi Parti’nin sürece itirazları nedir?

Tamamen bir oyun. Göstermelik bir avuç teröristle bu işin neticelendiğini düşünmek büyük bir saflık. Silahların ne incelemesi yapıldı ne detayına bakıldı, aynı zamanda silah teslim etmek gibi bir durum da söz konusu değil. Silahların yakılması aslında dışarıya verilen bir mesaj. Kimse “Ben pişmanım” demiyor, kimse teslim alınmıyor. Tersine şu an PKK’da bir zafer havası var. Terör örgütü temel emellerinden vazgeçmedi, sadece bir tiyatro oynanıyor.

“PKK, TÜRKİYE KARŞITLARIYLA     AYNI ÇİZGİDE”

Lozan‘a saldıran, Cumhuriyet’e dil uzatan bir anlayış var. Bu aynı zamanda Lozan’la yedi düveli gömen Türk Milletiyle mücadele edemeyen güçlere verilen bir mesaj. Türkiye karşıtlarıyla PKK tamamen aynı çizgide. “Ermeni Soykırımı vardır”deyip, Talat Paşa için “katil” diyebilen bir yapının Türkiye Cumhuriyeti devletinden neler bekleyeceği, neler isteyeceği çok açık ortadadır. 
Demokratik toplum adı altında aslında dört kantonlu bir yapının oluşturulmasının hazırlıkları yapılıyor. Apo’nun geçmişte sunduğu modeli görüyorsunuz ve bu model milli devlet ilkesine tamamen karşı.

“DEM PARTİ CUMHUR İTTİFAKI’NIN ORTAĞIDIR”

DEM Parti bugün Cumhur İttifakı’nın ortağıdır. Bir masa var, bu masada AKP, MHP ve DEM oturuyor. Masanın altında PKK var. PKK’yı saklayıp sonra da aklama aşamasına geçecekler. Masanın arkasında tamamen uluslararası odaklar. Ufak bir zümrenin menfaati uğruna, Erdoğan’ın odakta olacağı bir anayasa değişikliği uğruna ülke ateşe atılıyor.

Teröristbaşının süreçte muhatap alınmasına yorumunuz nedir?

Bir siyasi yapıyı muhatap almak yerine eli kanlı bir katilin başını çektiği ve onun muhatap alındığı bir sürecin oluşturulması çok büyük anlamlar taşımaktadır. Komisyon kurulduğuna bakmayın, bir anlamı olmayacak çünkü terör örgütü elebaşı üzerinden parlamenter sistem tamamen by-pass ediliyor.

İkincisi bu terör örgütü lideri meşrulaştırılarak bütün Türk Milletine, eli kanlı bu katilin aslında meşru bir lider olduğunu, bugün ona “sayın” diyenlerin de haklı çıkarılması için bir alt zemin oluşturuluyor. Bu birçok ihanet odaklarına cesaret verecektir.

Teröristbaşının cezaevinden çıkarılması bu milletin vicdanında kapanmayacak bir yara açar. O yara da en başta Cumhur İttifakı’nı yakar. Türk milleti her badireden çıkar, yolunu bulur, ancak yapılanları ve sorumlularını asla unutmaz.

Sıfırdan bir tarih yaratmak istiyorlar. Türk tarihi hiç yaşanmamış, bilimsel bağlamda yokmuş gibi karma bir tarih yaratıyorlar. Bu tarih ümmetçi bir bağlama sahip. Millet olabilmeye dair herhangi bir şey barındırmıyor.

Buradan Türk akademisyenlere ve tarihçilere de bir çağrı yapıyorum. 1930’larda ortaya atılan Türk tarih tezine en büyük itiraz ilkeli ve onurlu bilim adamlarından, Türk milliyetçilerinden geldi. Bugün yeni ve Türk’süz bir tarih anlatısına karşı akademi ve bilim adamları doğrudan tepkisini koymalı. Anadolu’yu Anadolu yapan binlerce yıllık birlikteliğimiz ve bu birlikteliğin odaklarını bölmeye kalkarsanız bu işin sonu “Lübnanlaşma” noktasına kadar gider…

‘TBMM çatısı altında şeffaf şekilde yürütülecek bir süreç için erken seçim yapılması şarttır’

Damla Doğan Tuncel sordu, Güvenlik Politikaları Araştırmacısı Burak Yıldırım tek tek anlattı.

PKK tarafından ‘silah bırakma’ değil, ‘silah yakma’ töreni yapılması dikkat çekti. Bu sembolik farkın arkasında sizce nasıl bir mesaj yatıyor? Bu tercihin sizce bir sebebi olabilir mi?

Spekülatif olmakla birlikte; silahların teslim edilmesi yerine yakılmasının tercih edilmesi örgüt üyelerinin süreçle ilgili tam bir mutabakata varmamış olmasıyla ilgili olarak okunabilir. Silahların teslimi koşulsuz bir teslimiyet anlamına geleceğinden örgüt aracılarla bile olsa bu görüntüyü vermek istememiş olabilir. Bu durum terör örgütündeki ruh halini de yansıtıyor olabilir.

“ADALET DUYGUSU TATMİN OLURSA KALICI BARIŞ İNŞA EDİLİR”

Diğer yandan bu durumun tali olmayan sakıncaları da var. Silahların teslim ve kayıt altına alınması; bu silahların terör örgütüne nasıl temin edildiğiyle ilgili hukuki ve diplomatik girişimlerin yapılması önemli bir husustu.

Böylece Türkiye ilerideki süreçlerde terör örgütüne destek veren istihbarat örgütleri ve devletlerle gireceği anlaşmazlıklarda önemli bir koza sahip olabilirdi. Ancak bundan vazgeçildiğine ve silahların yakılmalarına razı olunduğuna şahit olduk. Bunun büyük bir hata olduğunu belirtmek gerekiyor.

Uzun süredir konuşulan “Terörsüz Türkiye” süreci, önceki girişimlerin aksine toplumsal rıza eksikliğiyle eleştiriliyor. Buna karşın, Türkiye’den ünlü isimlerin de yer aldığı geniş bir heyetin katıldığı ve ülkede gözyaşlarıyla izlenen bu gelişmeler, kamuoyunun sürece bakışını sizce nasıl etkiler? Bu tablo, toplumsal meşruiyet açısından yeni bir zemin yaratabilir mi?

Teoride toplumsal rıza üretimi için kamuoyunda bilinen ve saygı duyulan isimlerin inisiyatif almaları önemli bir katkı sunar. Bu isimlerin toplumun her kesiminde karşılığı olması beklenirken mevcut tabloda bu tür bir karşılığın olmadığını da görüyoruz. Diğer yandan toplumsal rızanın inşası için esas ölçüt adaletin ve hakkaniyetin sağlanması gerekmektedir. İşlenen suçların cezalandırılması, benzer suçların gelecekte işlenmesinin önüne geçecek adımların atılması gerekir.

Toplumun adalet duygusu tatmin olduğunda kalıcı bir barış inşa edilmiş olur. Devletler kendilerine karşı işlenmiş suçları affetse bile bireylere karşı işlenmiş suçları affetme hakkına sahip değildir. İçinde bulunduğumuz süreçte ise tarafların geride bıraktığımız 41 yılı hiç olmamış gibi kabul etmesi üzerinden şekillenen bir tablo var. Bu durumda yakınlarını kaybeden Türkler ve Kürtler için adil bir anlatı tasarlanamaz. Her şeyden öte bu sürecin kendisi bir amaçtan öte bir araç gibi kurgulanıyor. Araçsallaşmış bir barışın ahlaki ve hukuki karşılığı da zayıf olur.

Son olarak bu barışın zorunluluğu çok zayıf bir bölgesel konjonktür anlatısıyla meşrulaştırılmaya çalışılıyor. Bu anlatının temelsizliği bir yana; vatandaşına ahlaken ve hukuken hak teslim etmek yerine bölgesel gelişmeler nedeniyle yaklaşmanın da meşru bir karşılığı yoktur. Kamuoyunun sürece tam olarak ikna olmamasındaki temel gerekçeler de bunlardır.

“REJİMİN NİTELİĞİ İLE İLGİLİ TARTIŞMALAR GÜNDEME GELECEKTİR”

Törende “demokratik entegrasyon” vurgusu yapıldı; sürecin yasal ve anayasal düzenlemelerle sürdürülmesi gerektiği dile getirildi. Hemen ertesi gün Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yaptığı ve ‘tarihi’ olarak nitelendirilen konuşma öncesi farklı beklentiler ve kulis yorumları gündeme geldi. Tüm bu gelişmeler ışığında, sizce Türkiye bundan sonra nasıl bir yol haritasına yönelebilir? Süreç siyasal, hukuki ve toplumsal düzlemde nasıl şekillenmeli?

Kulislerin ötesinde bir anayasa reformu taraflarca açık bir şekilde dillendirilmektedir. Bununla ilgili bir komisyon kurulacağı da ifade ediliyor. Bu bağlamda rejimin niteliğiyle ilgili tartışmalar da gündeme gelecektir.

İdealinde, TBMM çatısı altında şeffaf bir şekilde yürütülecek bir süreç için bir erken seçim yapılması şarttır. Bu sayede seçmen oy vereceği milletvekillerinin tam olarak hangi konuyla ilgili nasıl bir irade ortaya koyacağını bilerek tercih yapabilir. Hatta seçilecek yeni meclis daha küçük bir komisyonla değil bütün olarak konuyu ele alabilir.

Toplumsal rızanın inşa edilebilmesi için bundan daha güçlü bir zemin de kurgulanamaz. Ancak iktidar bunun yerine şu anda mevcut meclis aritmetiği üzerinden bir hesap yapıyor. Elbette bunun siyasi sonuçları da sürecin devamını etkileyebilir. Halkın iradesine rağmen bir elit uzlaşısıyla fiili bir durum yaratmak da kalıcı sonuçlar üretmeyebilir.