Hindistan’ın kuzeydoğusundaki Meghalaya eyaletinde yer alan Kongthong Köyü, dünyada benzeri az bulunan bir gelenekle tanınıyor: Bu köyde insanların isimleri yalnızca kelimelerle değil, melodilerle ifade ediliyor! UNESCO’nun Somut Olmayan Kültürel Miras listesine aday gösterilen bu köy, doğa ile insan arasındaki eşsiz bağın müzikle nasıl harmanlandığını gösteriyor.

Melodiyle İsimlendirme Geleneği Nedir?

Kongthong Köyü’nde her birey, doğumundan hemen sonra annesi tarafından bir melodiyle isimlendiriliyor. “Jingrwai Lawbei” olarak adlandırılan bu gelenekte, her kişinin benzersiz bir “şarkı adı” bulunuyor. Bu melodiler, kişinin kimliğinin bir parçası haline geliyor ve köyde iletişim kurmak için kullanılıyor. Örneğin, birini çağırmak istediğinizde onun şarkısını mırıldanmanız yeterli.

Bu gelenek, köydeki topluluk ruhunu güçlendirirken aynı zamanda doğanın melodileriyle uyum içinde yaşamayı sembolize ediyor.

Gelenek Nasıl İşliyor?

İki İsim Sistemi: Köyde herkesin bir resmi adı (kelimelerle ifade edilen) ve bir de melodik adı bulunuyor.

Doğa ile Bağlantı: Köyün doğayla iç içe yaşam tarzı, bu müzikli geleneğin ortaya çıkmasını sağlamış. Melodiler genellikle kuş cıvıltıları ve rüzgarın sesinden esinlenerek oluşturuluyor.

Unutulmaz Bir İletişim Yolu: Şarkılar, herkes için o kadar eşsiz ki, köyde karışıklık olmuyor. Bu sistem, karmaşık teknolojilere ihtiyaç duymadan iletişimi mümkün kılıyor.